Afbeelding ter illustratie (AI gegenereerd)
03 juni 2025

Willem vond zijn thuis in de BW Sommelsdijkstraat

Deze week is het de Week van de Mentale Gezondheid. Om het stigma op psychiatrische aandoeningen te verminderen en meer begrip te krijgen voor elkaar, delen wij vandaag het verhaal van Willem*, een bewoner van de BW (Beschermde Woonvorm) Sommelsdijkstraat in Rotterdam. Psychische problemen kunnen ons tenslotte allemaal overkomen.

De van oorsprong Schiedamse Willem* is één van de 32 mannen die een thuis heeft gevonden aan de Sommelsdijkstraat 43. Willem gebruikt cocaïne en is gediagnosticeerd met schizofrenie. Hij is naar eigen zeggen onvoldoende zelfredzaam om een eigen huishouden te kunnen runnen. 

Het verhaal van Willem is schrijnend, net als dat van een hoop andere bewoners. Als kleine jongen werd hij misbruikt door zijn ouders en andere familieleden. Het misbruik duurde tot zijn veertiende. Ondanks zijn zware jeugd lukte het hem om zijn leven richting te geven. Na de middelbare school volgde hij een beroepsopleiding tot verpleegkundige en later werkte Willem als IC-verpleegkundige in ziekenhuizen in de regio. "Tot een zware psychose roet in het eten gooide," vertelt Willem."Ik had het misbruik in mijn jeugd altijd diep weggestopt, tot het moment dat het trauma onvermijdelijk naar boven kwam. Die psychose duurde anderhalf jaar lang."

Drugsgebruik
Via opnames bij het RIAGG, Kliniek R (Antes) en BW Mezenhof kwam Willem vorig jaar in de BW Sommelsdijkstraat terecht. “Dat ik hier drugs mag blijven gebruiken is voor mij van groot belang en ook de reden dat ik in de Mezenhof niet op mijn plek zat. Cocaïne haalt voor mij de triestheid van mijn bestaan weg. Dat ik hier mag wonen ervaar ik als heel prettig. Er is structuur en er zijn veel leefregels, maar dat doet mij goed. Het personeel is professioneel, goed geschoold en correct. De client wordt écht voorop gesteld. Wat ik wél jammer vind is dat er geen bezoek mag overnachten. Mijn dochter woont niet in de buurt. Dat maakt contact onderhouden wel moeilijker."

Het gaat nu redelijk goed met Willem. "Vijf dagdelen in de week doe ik productiewerk bij Reakt. Inpakken bijvoorbeeld. Het zijn simpele werkzaamheden, maar het is fijn dat je ergens je bed voor moet uitkomen. Het contact met mijn medebewoners is prima, maar iedereen leeft zijn eigen leven en incidenten zijn er bijna niet. Ik hoop dat ik hier nog lang mag blijven wonen. Dat is goed voor mij"

*Om zijn privacy te beschermen is Willem een gefingeerde naam en hebben we niet zijn foto gebruikt.